...збунетост,подготовки,трема,,,

Спремав во четвртокот баклава,тоа е традиционално благо,со многу шеќер,и мајка ми ја прави на посебен начин,па и јас се решив за чоколадна баклава со алва,орев,чоколадо за готвење,кори,како и шербет (шеќер и вода).

Е да многу е благо,посебно за луѓето од Естониа,кои не прават многу благи торти,за разлика од нашите рецепти,но како и да е нели сите сме различни па да се долови и разликата тоа е и поентата. А за солено,се одлучив за полесен и поефтин рецепт,солени топчиња,мајка ми ги прави често за именден,или некои празници,па затоа се одлучив за нив,и секако повеќе излегуваат од една доза така да размислував да има доволно за сите.

Баклавата ја направив четвртокот,топчињата дома во петокот,и од кога завршив дома со чистење,средување за гостите,затоа што ми се најавија скоро 12 да спијат во нашите соби.

А вечерта ја очекував Лилјана,бидејќи ми вети дека ќе дојде порано и дека ќе ми помогне се што ми е потребно,и секако очекував да ми донесе знаме,од амбасадата,бидејќи јас немав.

Стигна и Лилјана,па јас веќе завршив скоро со се и си дадов малку одмор,иако бев уморна,иако не бев баш најдобро спијана и одморена,сепак јас пречекав Лилјана,и донесовме луда одлука да одиме некаде надвор со нејзе,бидејќи пријателите ми звонеа и не чекаа да појдиме и да му се придружиме,и ние само на една пијачка останавме доволно долго! J

Како и да е вечерта си поминавме супер,ја запознав Лилјана со моите пријатели,си разговаравме,иако бевме уморни сепак за забава и дружба  никогаш не е доста.

Како и да е утрото требаше рано да станиме,гостите веќе почнаа да доаѓаат,и ние полека да се спремаме и порано да заминеме кај мене на работа затоа што таму и беше презентацијата,и јас требаше да појдам порано кај 14:00 часот за да ги наместам флаерите,да пробаме со компјутерот и прожекторот,како и да ги наместиме масите,столчињата,храната,знамето,и се друго што беше потребно. 

За тоа му реков на Pierre само да ми помогне со тоа што ќе биде со гостите,да јадат,и да му даде се што им треба,бидејќи јас не бев таму,со Лилјана и со Дени појдовме заедно кај мене на работа,бидејќи тие сакаа да ми помогнат и сакаа да дојдат со мене,нели за тоа сме и Македонци,и другите исто така што ги познавав и што требаше да дојдат знаеа кое време каде и што,пријателите од Парну скоро сите ми ветија и ми кажаа дека ќе дојдат,така што имав малку трема,и бев малку збунета...