Викенд во Тарту!

Дојде викендот,се решивме дека ќе одиме за Тарту,се спремивме и саботата утрото заминавме.

Времето беше прекрасно,доста топло,сончево,прекрасно за шетање,ги чекавме да стигнат и Alicja со  Ekaterine,нејзината цимерка,зошто другите не се решија да дојдат,кој имал работа,кој не можел,кој бил зафатен,...

Но сепак како и да е колку бевме толку. 

Ние стигнавме најпрви,и се чекавме сите на автобуската станица,па стигнаа Alicja  со цимерката,па Heli со другарка и,па така се договоривме да ги оставивме торбиците кај другарка и,бидејќи  живееше блиску,и ние да шетаме низ Тарту,да јадиме,и да ги гледаме студентските игри кои почнуваа попладнето,во центарот кај мостот.

Тарту беше прекрасно гратче,одоколу со многу големи и модерни згради,а во центарот стилот беше сличен како во Талин,но помал,исто така бевме да јадиме во еден италијански ресторан и беше доста вкусно,се шетавме низ градот,центарот,видовме знаменитости,споменици,парк во центарот каде што имаше и планетариум,бевме после и во близина на центарот кај мостот од реката каде што студентите се припремаа да играат игри во водата,скокаа во вода со јажиња и имаа интересни и забавни игри,многу луѓе гледаа седеа во тревата и се забавуваа заедно со нив,така и ние,се смеевме се сликавме,и ни поминуваше доста забавно и интересно времето.

И се шетавме секаде,го запознававме подобро градот,бевме во еден ботанички парк,прекрасен,убавина,бев воодушевена колку прекрасно и природно изгледаше,после го разгледувавме центарот,градбите,како и шетавме низ молот кој што беше прилично голем,и кој што имаше се и сешто внатре. 

И полека се ближеше времето да се прибираме,па пред да одиме во селото,бевме во еден англиски паб Биг Бен,и таму си поминавме прекрасно,јадевме разговаравме и имавме забава,го сретнавме “капетан Морган”,имаа нешто како промоција,па еден дечко облечен исто како капетан Морган,одеше од маса на маса и изведуваа игра како забава да го отворат гостите ковчегот,и да видат дали ќе успеат во тоа,но интересното беше што кој и клуч да го одбереш со секој можеше да се отвори,и следува капа капетан Морган,блуза,или привезок,па така да секој си одбираше.

Од нашата маса Pierre се обиде и си одбра капа.Така да полека полека требаше да се спремаме и да си одиме за да го фатиме и последниот автобус за во селото Марија Куила.Бидејќи беше скоро 22:00 часот,еден час ни требаше за да стигнеме во селото.

И тоа го направивме и кога стигнавме само можам да кажам дека тука почна интересниот дел,бидејќи автобусот не остави на автопат,како пустелија,и тоа беше најинтересното доживување,бидејќи немаше ништо,ни осветленост,туку само шума со високи дрвја,и по патот требаше да внимаваме да не згазиме жаби затоа што ги имаше во голем број,и кога одевме по пат за да стигнеме до куќата на Heli каде и што беше сместена,требаше да пешачиме околу 10-15 минути,но по пат страшно,и почнавме да се смееме и да се зафркаваме меѓусебе како можи да живее,дека ние не можеме да издржиме ни еден ден,неосветлено,нема ништо освен пет шест куќи,на едно место,сауна,и шума со река,немаат друго ништо,ни продавница,ни болница,ни ништо тоа беше интересно како за преживување.