Неделата пред мојата презентација,бев во фрка,бев збунета,баш и тој период ми се погоди да бидам болна,но не беше многу страшно преживеав,цело време си работев на тоа како ќе биде,мислев и сметав колку луѓе ќе дојдат се ми се вртеше во главата,а и времето беше катастрофа за моево здравје,како што се менуваше така и јас се менував,не спијав многу,се чувствував уморно,не јадев многу некако немав апетит,но како и да е не може секогаш се да биде совршено,така да и тоа помина,се ближеше викендот затоа што тоа беше во саботата попладне, 17:00,и имаше време за се,така што имав и испланирано одкога ќе заврши презентацијата да одиме некаде сите заедно во некој клуб,па така да ја затвориме и вечерта.

А морам да спомнам и дека сакав нешто интересно да направам невообичаено,на пример да поканам некоја група од Парну,затоа што имаат многу млади таленти,особено една група која е прилично добра и популарна овде,па сакав да ми дојдат на презентацијата и бесплатно да изведат нешто по желба,па макар и на Естонски.

Но тие беа прилично зафатени,и не се надевав многу,но за среќа кога бевме со Pierre во едно школо,имаа француски ден,интересен настан,зборуваа на француски,пееа,имаа храна припремено,и така и ние се најдовме таму,нели спомнав бевме скоро секаде и скоро секогаш присутни некаде особено на културни настани,па таму запознав млади тинејџери,кои имаат невероватни вештини,таленти,па така забележав еден пар,прилично млади дечко и девојка,кои имаа прекрасна изведба,дечкото свиреше на гитара,а девојката пееше,и страшно ме заинтересираа,па после настанот откако заврши,им дадов информации,и разменивме контакт,па ги замолив дали ќе сакаат да дојдат за мојата презентација и отсвират нешто по нивна желба.

Како и да е почнав да се спремам,немав идеја колку луѓе ќе дојдат,немав идеја што да кажувам некако времето ме газеше,ми поминуваше брзо,и се што правев сама правев,иако не бев баш со најдобро здравје сепак се чував и се пазев,бидејќи сакав да бидам силна и да ја направам презентацијата,за која се спремав долго време а исто така и канев луѓе,па не сакав да откажам или да се случи нешто што не треба.

Работите си течеа спонтано но брзо,и скоро се ми беше организирано,знаев и отприлика кој кога ќе дојде,знаев што треба да направам пред да започне се,и после тоа одкога ќе заврши можам да дишам.